කෘතගුණ මහා සෑය

කෘතගුණ මහා සෑය

සිංහලරාජ වංශයේ අවසන් ජයග්‍රාහී සටන

ලන්දේසීන්ගේ කන්ද උඩරට ආක්‍රමණය පිළිබඳ සබරගමුවේ පහත සදහන් නායකයෝ එවකට ලක්රජය කළ කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ රජුට සැළකර ඌව දිසාවෙන් නිලධාරීන් තිදෙනෙකු සහිත යුද්ධ සේනාවකුත් සබරගමුවෙන් එකතු කරගත් 5500 පමණ වූ යුද්ධ සේනාවකුත් කැටිව මහනුවරින් පිටත්ව ගලිගමුව, රත්නපුර, අම්මඩුව, තඹගමුව, මඩුවන්වෙල, මිද්දෙණිය හරහා මුල්කිරිගලට ගොස් එහි සිට ප්‍රකාශයට පත්කරන ලද මහනුවර මහ වාසලින් නිකුත් කර තිබූ රාජ ආඥාවෙහි වූ පරිදි තෝරාගත් තිස්දහසක් පමණ වූ රෝහණ පුත්‍රයන්ගේද සහය ඇතුව 1760 මාර්තු 15 දින ආරම්භ කළ සටනින් හක්මණ, තංගල්ල, අකුරැස්ස, මාරකඩේ, ගන්දර, කටුවන සහ මාතර බලකොටු 1761 මාර්තු 24 දිනෙන් සියල්ල සුණුවිසුණු කර දමා දකුණු ලක පුරා විසිරී සිටි මිසදිටු ලන්දේසීන් හා ඔවුන්ගේ අනුගාමිකයනුත් විනාශකර සටන් අවසන් යුද්ධ හමුදාවන් සමග ජයපැන් පානය කරමින් පස්මස් පසලොස් දිනක් දකුණු ලක පාලනය කළ අපේ යුද්ධ නායකයෝ එහි ඉදිරි පාලන කටයුතු මහනුවර මහ වාසලින් පත්කර එවූ අභිනව දිශාවේ තැනට පැවරූ බැව් ඩතිහාස පොතේ දැක්වෙයි.(කටුවන මාතර හටන ග්‍රන්ථයේ 4 සහ 65 පිටු)

ජාතියේ ප්‍රණාමය හිමි වේවා.

රාජකීය පණ්ඩිත කිරිඇල්ලේ ඥාණවිමල නාහිමියන් ලියූ කටුවන – මාතර හටන නම් ඩතිහාස ග්‍රන්ථයේ 99 පිටුවෙහි දැක්වෙන්නේ රාජකීය පරිත්‍යාගයන් ලෙස බලපත්‍ර වශයෙන් තඹ උළුකැට ලැබී ගොඩනැංවූ රාජකීය නිවෙස් වලින් මෙතාක් ඉතිරිව තිබෙන්නේ  ඇමටියාගොඩ ගුණතිලක අලහකෝන් මුදියන්සේත්, මඩුවන්වෙල විජයසුන්දර ඒකනායක අභයකෝන් මුදියන්සේත් ගොඩනැංවූ දෙමැදුර පමණෙකි.

කතුවරයා සිය කෘතිය අවසන් කරනුයේ මෙසේය.

අවසානයේ නොඹිදෙන කිසිවක් නැත.තද නිදිමතක් හෝ අනුන් වෙනුවෙන් කෙරෙන යම්කිසි වැඩක් නැති හෑම විටකම දස අවුරුදු සාර මසක් දිවා රාත්‍රී දෙකෙහි පා සෙවන සිට 1967 ඔක්තෝබර් 24 දින අප අතරින් සදහටම වෙන්වූ ජෝ නැමති සුරතල් සුනඛ මිත්‍රයාගේ අභාවය ගැණ හද තුලින් නැගඑන චිත්ත පීඩාව යටපත් කර ගැනීම සදහා සිත අන් අතක යැවීම වස් මේ ග්‍රන්ථය ලිවීම ආරම්භ කලෙමි.මෙහි වැඩ ඉක්මනින් අවසන් කළහැකි වුයේද ඒ නිසාමය.

දැන් ජෝත් නැත උගේ පියා වූ ලොකු ජෝත් නැත.කටුවන – මාතර සටන් වලදී සිංහල හමුදාව අතින් මැරුම්කෑ සතුරන් මෙන්ම කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ රජුගෙන් තෑගි ලැබූ යුද්ධ නායකයන් ඇතුළු හමුදාවත් නැත.ඒ දේපල පරිත්‍යාග කළ රජුත් නැත.ඔවුන් ගොඩනංවන ලද ගොඩනැගිලි වලින් අබලන් වු ගෙවල් දෙකක් හැර ඉතිරි සියල්ලත් නැත.ඔවුන්ට ප්‍රවේණි සැලැස්මට ලැබුනු අක්කර හැත්තෑපන් දහසකට අධික ගොඩ මඩ ඉඩම් වලින් වැඩි කොටසක් පිටස්තර අයටත් තවත් කොටසක් රජයටත් අසුවී තිබෙන නිසා ඔවුන්ගෙන් පැවත එන වැඩි දෙනෙකුට ඇති දෙයකුත් නැත. ඔවුන්ගේ දරු මුනුබුරු පරපුරු වලින් වැඩි හරියකුත් නැත.මෙසේ වුයේ නොබිදෙන – පෙරළෙන – නොනැසෙන කිසිවක් තුන් ලොවම නැති හෙයිනි.

පස්කඳ නැමති ගෙවල් මාරු කරමින් – අයිතිවාසිකම් අත හරිමින් අප යන ඉදිරි ගමනට ඉතිරි වන්නේ කළ හොද පමණකි.

සංඛත ධම්ම“ම” නිච්ච “මනත්තං ජාති ජරා චුති රෝග නිකෙතං,

බන්ධ “මිමං බහු දුක්ඛ සභාචං,  තම්පි පහාය සිවං උප ගච්පේ” ති,

කටුවන – මාතර බලකොටු බිඳ රට – දැය – සාමය වැඩූ අයත් අප කවුරුත් මෙවැනි තත්වයක් ඇති නොවීම සදහා ගමන් කල යුත්තේ මෙතැනටයි.

නිමි.